Rottweilery

Mówi się, że kto raz kupi rottweilera nigdy już nie pomyśli nawet o psie innej rasy. Ze mną było jednak trochę inaczej, choć od pierwszego mojego bliższego spotkania z psami tej rasy po dziś dzień rottweilery obecne są w moim życiu, choć nie tylko one.

Więc jakim psem jest rottweiler?? Na pewno nie jest psem dla każdego, zresztą jak większość molosów. Osoba decydująca się na zakup rottweilera powinna „twardo stać na ziemi”, co to znaczy? Właściciel rottweilera musi być stanowczy, nieugięty, uparty (bardziej niż nasz czworonóg), nieustępliwy, opanowany. Cechy te idealnie wręcz opisują psa jakim jest rottweiler. Tak naprawdę właściciel rottweilera powinien mieć cechy swojego psa, tylko silniejsze. Nie może bowiem zdarzyć się, iż pies będzie dominantem w „stadzie”, jest to nie tylko zagrożenie dla rodziny ale także dla osób trzecich. Często nieumiejętne prowadzenie psa ras molosowatych prowadzi do tragedii. Odpowiednie prowadzenie psów ras molosowatych sprawi, że zakochacie się w nich do reszty i zapomnicie o jakichkolwiek innych grupach psów.

PODSTAWOWE INFORMACJE: 

kraj pochodzenia: Niemcy

pierwotne przeznaczenie: poganiacz bydła, obrońca

data powstania: XIX wiek

wielkość – wzrost: 58-69 cm; waga: 41-50 kg

podstawowe cechy charakteru: Obrończy, stanowczy 

KRÓTKI OPIS RASY: bardzo silny, muskularny pies o spokojnym usposobieniu. Umaszczenie ma czarne z wyraźnie widocznym, symetrycznie rozłożonym podpalaniem. Sierść krótka, twarda – zapewnia odporność na jakiekolwiek warunki atmosferyczne, lecz jednak z powodu masywnej budowy ciała źle znosi wysokie temperatury. Jest pojętny w układaniu i chętny do pracy.

RYS HISTORYCZNY: rasa powstała w niemieckim mieście Rottweil. Psów tych używano do pracy w rzeźniach oraz do poganiania i pilnowania bydła. Wraz z zakazem przeganiania stad ich popularność malała, aż na początku XIX wieku była bliska wymarcia. Dziś jedna z pięciu najpopularniejszych ras w USA, dużą popularnością cieszy się również w Europie i Polsce.

UWAGA: pies o silnym instynkcie terytorialnym, podrażniony może być niebezpieczny.

TROCHE WIĘCEJ O ROTTWAILERACH: rottweiler jest psem o wybitnie dominującym charakterze. Zarówno psy jak i suki dążą do przewodnictwa w stadzie . Wynika to z przyczyn dla których rasa ta została stworzona.  Z założenia miał to być nieustępliwy obrońca właściciela, nie cofający się przed niczym, nieodczuwający lęku przed nikim i przed niczym. Nie łatwo jest go sobie podporządkować, jest samodzielny, wyczuwa słabości, a jeśli wyczuje ją u właściciela na pewno podejmie próbę przejęcia dominacji. Niech nie zwiedzie Cię jego słodka mordka i skłonność do pieszczot.

Rottweiler jest psem tylko i wyłącznie dla doświadczonego przewodnika, mającego już wcześniej styczność z  rasami obronnymi. Często wygląda jakby był znudzony i ospały, lecz jest to jak najbardziej złudne, w momencie zagrożenia reaguje niemal natychmiast i bez zawahania. Nie zatrzyma się przed niczym. Jest nieustępliwy i walczy do końca. W szkoleniu należy wykluczyć jakąkolwiek przemoc, gdyż pies może zaatakować - nawet właściciela. Nie powinno się uczyć lub odbywać jakiegokolwiek szkolenia pod kątem obrony zanim pies nie osiągnie dojrzałości psychicznej. Do tego rodzaju szkolenia pies powinien być przygotowany psychicznie, a co za tym idzie jego wiek nie powinien być mniejszy niż 2 lata. Szkolenie rottweilera to żmudny proces, przede wszystkim pracy psychicznej i psychologicznej. Sam pies jest wyjątkowo pojętnym uczniem, szukającym kontaktu z właścicielem. Często jednak w okresie od 2 do 3 roku życia naszego rottweilera następuje przełom, w którym dochodzi do „konfliktów” miedzy psem, a jego Panem. Pies poznał nas już wystarczająco, zna nasze czułe punkty i uważa że jest już na tyle silny, że może przejąć władze w „stadzie”.  Nasza reakcja na jego zachowanie musi być równie natychmiastowa jak jego podczas zagrożenia, bez zawahania należy działać i ujarzmić „bestię”.

Rottweiler to fantastyczna rasa dla osób z silną osobowością, umiejących zapanować nad psem tej wielkości i siły psychicznej, co nie oznacza, iż rottweiler jest złym domownikiem i nie nadaje się na psa rodzinnego. Osobiście znam wiele przypadków niesamowitej więzi między psem tej rasy, a dziećmi. Jednak nie rozważnym byłoby pozostawienie dziecka w obecności niedojrzałego psychicznie rottweilera. Niebezpieczny i groźny bywa tylko w rękach nieodpowiedzialnych ludzi, którzy nie potrafią nad nim zapanować.